Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych reprezentuje grupę 3.200-tu techników, inżynierów i naukowców działających w zakresie inżynierii środowiska.
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych jest kontynuatorem tradycji wielu pokoleń inżynierów i techników skupionych początkowo w powstałym w 1919 roku Zrzeszeniu Gazowników Polskich. Od tego czasu organizacja obejmowała swym zasięgiem coraz szersze grono specjalistów branży sanitarnej przechodząc liczne przeobrażenia i przyjmując kolejno nazwy: od 1922 roku – Zrzeszenie Gazowników, Wodociągów i Techników Sanitarnych, od 1952 roku – Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Sanitarnych, Ogrzewnictwa, Gazownictwa i Terenów Zielonych, od 1957 roku – Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych.
Jest to niezależna i dobrowolna organizacja naukowo-techniczna, skupiająca osoby fizyczne i prawne, zainteresowane działalnością zawodową i społeczną w dziedzinach: gazownictwa, wodociągów i kanalizacji, technologii wody i ścieków, ogrzewnictwa, ciepłownictwa, wentylacji i klimatyzacji, oczyszczania miast i osiedli oraz gospodarki odpadami, balneotechniki, pralnictwa, techniki sanitarnej wsi, ochrony wód, powietrza atmosferycznego i powierzchni ziemi, urbanistyki podziemnej i dziedzin pokrewnych.
Misją Zrzeszenia jest rozwój inżynierii sanitarnej i inżynierii środowiska służących ochronie zdrowia i środowiska przyrodniczego.
Celem Zrzeszenia jest rozwijanie techniki i myśli technicznej, szerzenie wiedzy i postępu technicznego w dziedzinach objętych zakresem działania Stowarzyszenia, integracja środowiska, podnoszenie i weryfikacja kwalifikacji zawodowych członków Stowarzyszenia i innych osób w specjalnościach Stowarzyszenia oraz stała troska o przestrzeganie zasad etyki zawodowej swoich członków.
Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego jest kontynuatorem polskich, naftowych organizacji technicznych działających w naszym kraju od drugiej połowy XIX wieku. Jest największą polską organizacją naukowo-techniczną stanowiącą dobrowolne, społeczne zrzeszenie specjalistów w dziedzinie poszukiwań i eksploatacji węglowodorów, szeroko rozumianego gazownictwa i przetwórstwa ropy naftowej i gazu ziemnego, a także ochrony środowiska i ekonomii. Inspirujemy przedsięwzięcia naukowo-techniczne i organizacyjne na rzecz gospodarki kraju, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Realizujemy zadania w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych osób związanych z przemysłem naftowym, gazowniczym i rafineryjnym. Posiadamy szerokie grono doświadczonych specjalistów i rzeczoznawców. Jesteśmy współzałożycielami Fundacji Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. I. Łukasiewicza w Bóbrce. Wspieramy rozpowszechnianie najnowocześniejszych osiągnięć technicznych poprzez nasze wydawnictwa oraz organizowane konferencje, sympozja i szkolenia. Ułatwiamy rozwijanie kontaktów i współpracy między firmami, dążąc jednocześnie do integracji środowiska naftowców, gazowników i rafinerów. Wspieramy innowacyjność oraz młodzież w dążeniu do swojego rozwoju.
Izba Gospodarcza Gazownictwa utworzona została przez podmioty działające w branży gazowniczej w celu reprezentowanie interesów gospodarczych swoich członków w zakresie ich działalności wobec krajowych organów państwowych, samorządowych i społecznych oraz instytucji naukowych i gospodarczych, a także zagranicznych organów i instytucji.
Izba ma tworzyć gazowniczy lobbing, integrować środowisko osób fizycznych i prawnych związanych z gazownictwem oraz propagować gaz ziemny jako paliwo nowoczesne i ekologiczne. Izba propaguje także nowoczesną wiedzę techniczno-ekonomiczną, a docelowo ma także współdziałać w ustalaniu programów rozwoju branży gazowniczej.
